Iran Reisinfo: Praktische reistips voor een rondreis naar Iran

Het tijdsverschil tussen Iran en Nederland varieert afhankelijk van de periode in het jaar vanwege verschillen in de toepassing van zomertijd. Nederland ligt in de Centraal-Europese Tijdzone (CET) en gebruikt zomertijd, terwijl Iran in de Iraanse Standaardtijdzone (IRST) ligt en een eigen zomer- en wintertijdregeling kent. Gedurende de winter (ongeveer eind oktober tot eind maart) is het in Iran 2,5 uur later dan in Nederland. In de zomer (ongeveer eind maart tot eind oktober) bedraagt het tijdsverschil 1,5 uur, omdat Iran dan geen zomertijd hanteert. Deze verschillen kunnen invloed hebben op communicatie en samenwerking tussen de twee landen.

In Iran wordt de officiële valuta, de Iraanse rial (IRR), gebruikt, maar prijzen worden vaak ook in toman vermeld, wat neerkomt op het schrappen van één nul van de rial (10 rial = 1 toman). Voor reizigers is contant geld de belangrijkste betaalmethode, omdat internationale bankkaarten, zoals Visa en Mastercard, vanwege sancties niet werken in Iran. Het is aan te raden om voldoende contant geld in euro’s of Amerikaanse dollars mee te nemen, die eenvoudig kunnen worden gewisseld bij officiële wisselkantoren of banken. Mobiele betaalsystemen zoals de lokale Shetab-netwerkkaarten worden door Iraniërs veel gebruikt, maar zijn doorgaans niet toegankelijk voor buitenlanders. Zorg er dus voor dat je altijd voldoende cash bij je hebt om comfortabel te kunnen betalen.

In Iran wordt elektriciteit geleverd met een spanning van 220 volt en een frequentie van 50 hertz, vergelijkbaar met de standaard in Nederland. Voor stekkers worden doorgaans de Europese stekkertypes C en F gebruikt, dezelfde typen die ook in Nederland gangbaar zijn. Reizigers uit Nederland hoeven daarom meestal geen speciale reisadapter mee te nemen. Het is echter handig om een universele adapter of een stekkerdoos mee te nemen als je meerdere apparaten wilt opladen, omdat stopcontacten in oudere gebouwen soms beperkt beschikbaar zijn. Daarnaast kan de stroomvoorziening in sommige regio’s instabiel zijn, dus een powerbank kan nuttig zijn voor noodgevallen.

In Iran is internet en wifi wijdverbreid beschikbaar, vooral in steden en toeristische gebieden, maar de snelheid en betrouwbaarheid kunnen variëren. Veel hotels, cafés en restaurants bieden gratis wifi aan, hoewel de verbinding soms traag kan zijn. Toegang tot bepaalde websites en sociale mediaplatforms is beperkt door overheidsfilters, maar veel inwoners en reizigers maken gebruik van VPN's om deze beperkingen te omzeilen. Voor mobiele telefonie is het handig om bij aankomst een lokale simkaart te kopen van een provider zoals Irancell of Hamrah-e Aval (MCI), waarmee je zowel belminuten als een datalimiet krijgt. Internationale roaming is doorgaans duur, dus een lokale simkaart is een voordelige optie. Houd er rekening mee dat een paspoort vaak nodig is voor het registreren van een simkaart.

In Iran is de officiële taal Perzisch, lokaal bekend als Farsi, en het wordt door de meerderheid van de bevolking gesproken. Daarnaast zijn er diverse andere talen en dialecten, zoals Azerbeidzjaans, Koerdisch, Arabisch en Luri, afhankelijk van de regio. Engels wordt vaak begrepen en gesproken in toeristische gebieden, hotels en bij jongere Iraniërs, maar buiten deze kringen kan communicatie lastiger zijn. Het leren van enkele basiswoorden en -zinnen in Farsi, zoals salaam (hallo) en mamnoun (dank je), wordt zeer gewaardeerd door de lokale bevolking en kan je reiservaring verrijken. Iraniërs staan bekend om hun gastvrijheid en zullen vaak hun best doen om taalbarrières te overbruggen.

Iran is een islamitische republiek waar de overgrote meerderheid van de bevolking (ongeveer 90-95%) behoort tot de sjiitische tak van de islam, wat het land uniek maakt in de islamitische wereld. Naast sjiieten zijn er ook soennitische moslims, vooral in regio's met etnische minderheden zoals Koerden, Turkmenen en Baluchi's. Andere religies, zoals het christendom, jodendom en het zoroastrisme, hebben een lange geschiedenis in Iran en worden officieel erkend, hoewel hun aanhangers een kleine minderheid vormen. De Bahá'í-gemeenschap, een andere religieuze groep, wordt echter niet erkend en ondervindt discriminatie. Religie speelt een centrale rol in het dagelijks leven en de politiek van Iran, en sjiitische tradities en feestdagen, zoals Ashura, worden op grote schaal gevierd. Tegelijkertijd varieert de mate van religieuze naleving sterk onder Iraniërs, met sommigen die zeer praktiserend zijn en anderen die een meer seculiere levensstijl aanhangen.

Iran wordt door veel reizigers als een relatief veilig land ervaren, met een lage criminaliteit gericht op toeristen. Straatcriminaliteit, zoals zakkenrollen, komt vooral in drukke stedelijke gebieden voor, maar is zeldzaam vergeleken met veel andere landen. Reizigers wordt aangeraden basisvoorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het goed opbergen van waardevolle spullen en alert blijven op drukke plekken. Politieke spanningen en demonstraties kunnen echter soms voorkomen, en het is belangrijk om deze te vermijden, omdat deelname aan protesten strafbaar kan zijn. In grensgebieden met Afghanistan, Pakistan en Irak zijn reizen minder veilig vanwege sporadische gewapende incidenten of smokkelactiviteiten. Over het algemeen zijn Iraniërs buitengewoon gastvrij en behulpzaam, en het respecteren van lokale normen en regels draagt bij aan een veilige en plezierige reiservaring.