Ons plan om met de nachttrein van Tabriz naar Teheran te reizen viel in het water omdat de trein werd geannuleerd. Onze vervangende vlucht met vertrek om 08:00uur werd vervroegd naar 06:00uur. Reizen in Iran vergt flexibiliteit! Maar na 2 vluchten kriskras door Iran landden we in de zinderende hitte van Qeshm Eiland. Onze chauffeur Mr. Safari staat in zijn witte gewaad op ons te wachten. Een man van weinig woorden blijkt al snel. Hij brengt ons naar de Mangroven bossen waar we op de Jetty een bootje charteren om de bossen in te varen. Het is eb wat niet de ideale tijd is maar het is nog steeds prachtig. We zien vogels, vissen, staan met onze voeten in de modder en genieten van de omgeving.

We vervolgen onze weg en komen aan in de Chahkooh Canyon waar een vriendelijke jongen ons met zijn Engelse studieboek staat op te wachten. Samen lopen we het pad af naar de rotsen terwijl hij ons vol enthousiasme Engelse grammatica regels dicteert. De kloof is prachtig – zandstenen rotsformaties  van honderd meter hoog gevormd door erosie. We lopen door de smalle gleuf in de rosten en koelen ons af met water uit een bron. Onze volgende stop is de scheepswerf waar nieuwe schepen gebouwd worden en oude schepen op het droge liggen. Onderweg komen we hordes loslopende kamelen tegen. Ons hotel ligt aan het water waar we heerlijk over het strandje kunnen struinen op zoek naar schelpen onder het genot van verschillende smaken Bavaria 0.0% biertjes geïmporteerd uit Nederland; smaken die we thuis nog nooit hebben gezien.

De volgende dag staan we vroeg op en nemen de veerboot naar Hormuz. Eenmaal aangekomen worden we opgewacht door onze auto met chauffeur; ‘Doe je hoofddoek maar lekker af hoor! Op Hormuz heb je geen politie’. Wat een verademing om de wind door mijn haren te voelen en even niet helemaal bedekt te zijn! Toch voel ik me er niet comfortabel bij zo ‘bloot’ over straat te lopen; het blijft wel Iran. Zodra we weer richting de bewoonde wereld rijden doe ik mijn hoofddoek dan ook snel weer op.

Hormuz is fantastisch! Dit hippie eilandje is een kleurenpalet met glitterende stranden, gekleurde rotsen in de Regenboog Vallei, hoge kliffen waarvan we prachtig uitzicht hebben, geel gekleurde zoutrivieren en het oude Portugese fort. We stoppen elke 10 minuten voor een nieuwe highlight. Zo staan we op een vuurrood strand, zien we locals snorkelen, staan we op de rand van een afgrond zodat we om het hoekje nog nét een prachtig verlaten strand kunnen zien liggen en zweten we in de hitte totdat we helemaal doorweekt zijn. Na de lunch lopen we naar een klein lokaal kunstmuseum. Een lokaal initiatief om de vrouwen van Hormuz aan het werk te helpen en kunst te maken van veelal gerecyclede materialen. Onderweg naar de pier stoppen we in een klein cafeetje waar we genieten van een verse citroenlimonade tussen een paar hippe locals. Verhit en voldaan stappen we ’s middags weer op de veerboot terug naar Qeshm.

Ons verblijf op Qeshm zit er helaas alweer op. Onderweg naar de luchthaven stoppen we nog bij de Vallei van de Sterren met nog meer bizarre rotsformaties. Dan verlaten we Qeshm en vliegen naar Shiraz – de stad van de liefde en poëzie! Shiraz is een leuke vriendelijke stad met veel bezienswaardigheden. We nemen een taxi naar de Bagh-e Eram tuin ook wel bekend als de Paradijstuin. Deze prachtige botanische tuin wordt aangelegd en onderhouden door de universiteit van Shiraz. Jongeren roken stiekem sigaretjes, rennen achter elkaar aan en stelletjes zitten nét iets te dicht bij elkaar verscholen onder een boom. Ook is dit de plek waar we opeens tussen de toeristen lopen. In het noorden en op de eilanden kwamen we maar weinig buitenlanders tegen maar in Shiraz zijn de toeristen volop aanwezig. Na de tuin nemen we een taxi naar de Tombe van Hafez. Hafez was een beroemde dichter en nog steeds een nationale volksheld. De tombe wordt omringd door mensen. Ook in de tuin waar de tombe ligt worden volop selfies gemaakt en geposeerd voor de camera. Facebook mag dan wel verboden zijn maar Instagram is hier een hype! Zo worden we tijdens ons verblijf regelmatig om onze Instagram accounts gevraagd; van de jongeren tot onze gids in de meest religieuze moskee in Qom (maar daarover later meer).

’s Avonds bezoeken we het mausoleum  Shah-e-Cheragh. In dit monument met prachtige pleinen en moskeeën bevinden zich de graven van de gebroeders Amir Achmed en Mir Mohammed. We melden ons bij de ingang en worden opgehaald door een gids. Als vrouw ga ik door de vrouweningang waar ik gefouilleerd word en mijn geleende ‘chador’ aantrek. Dit is een gewaad dat me van het topje van mijn hoofd tot mijn tenen bedekt. Alleen mijn gezicht is nog herkenbaar. De tour is heel interessant en de binnenkant van de moskeeën zijn prachtig. Vooral in de spiegelmoskee kijken we onze ogen uit. Vroeger werden de spiegels voor de rijke Iraniërs uit Europa geïmporteerd en braken vaak tijdens de reis. Omdat ze niet zomaar een nieuwe spiegel konden bestellen werden de scherven als luxe decoratie gebruikt. Onderweg terug naar ons hotel komen we langs de Ark en op het pleintje is het een drukte van jewelste. Er wordt druk geposeerd voor het ‘I love Shiraz’ bord, er is een bandje aan het optreden, er wordt maïs gegrild, shisha gerookt en lekker gekletst op de bankjes of in de grasveldjes tussen de paden. Typische Iraanse gezelligheid.

De volgende dag staan we vroeg op om de roze moskee Nasir al Molk moskee te bezoeken. Aangezien deze moskee in de ochtendzon op zijn mooist is, is het hier erg druk. Het lijkt wel of alle toeristen uit Shiraz hier op hetzelfde moment staan. We wachten geduldig tot ook wij een foto in de zonnestralen hebben die door het gekleurde glas schijnen. Ook wij horen tot de Instagram generatie en zijn hier succesvol in het maken van dé perfecte foto. De rest van de dag brengen we door op de bazaars, bezoeken nog meer tuinen en moskeeën en genieten van alle binnenplaatsjes, winkeltjes en het heerlijke gevoel dat deze stad uitstraalt.