Iran, Yazd, op bezoek bij Irine Rahati, 2018

Rosalie en Sarah waren afgelopen april 2018 op reis in Iran, waar zij kennis maakte met een lokale familie in Yazd......

" Wauw, wat waren wij sprakeloos toen wij binnenkwamen in de enorme villa van dit Iraans-schotse gezin. Dit is toch wel even wat anders dan de kleine lemen huisjes die wij eerder deze dag gezien hadden.  Irine Rahati komt uit Schotland, hij uit Iran. Ze ontmoetten elkaar in Engeland en als snel reisde Irine haar man achterna.

knus zithoekje
Al meer dan 30 zijn ze gelukkig getrouwd en wonen ze in Yazd, zijn geboortedorp. Samen hebben ze 3 kinderen, waarvan de jongste zoon nog thuis woont. Irine is, nadat ze verhuisd is naar Iran, nog maar 1 keer terug gegaan naar Schotland. Ze voelt zich helemaal thuis in het sfeervolle Yazd en geniet elke dag weer van haar prachtige huis en de lieve mensen om haar heen. Het enorme, paleisachtige huis telde maar liefst drie woonkamers met glimmende houten meubels, wel vier handgeknoopte Iraanse tapijten, een zithoek – wat ons meer aan een Paleiselijke ontvangstruimte deed denken dan aan een knus zithoekje -, en een prachtig aangelegde tuin gevuld met rozen en allerlei andere felgekleurde bloemen.

Mmmmm
Na een warm ontvangst mochten we onze schoenen aan laten en ons hoofddoek af doen, iets wat niet overal even gebruikelijk is, en gingen wij aan tafel. Allerlei voorgerechtjes stonden al op tafel: verse aardbeien, gezouten- en ongezouten pistache nootjes, taart.. Beginnen we nou met het toetje of..?

Iraans tijdstip?
Na een goed gesprek met Irine schoof ook haar zoon en een vriend van hem aan, beiden van onze leeftijd. Zij vertelden over hun dagelijks leven en wij over die van ons, dat toch wel erg verschillend is. Op een Iraans tijdstip werd dan eindelijk een groot feestmaal op tafel gezet: heerlijk ruikende verse kebabspiezen, auberginestoof (ons nieuwe lievelingsgerechtje) verse salade en uiteraard yoghurt en rijst om het gerecht helemaal af te maken. 

Toetje ontploft
Als toetje kregen we iets wat normaal gesproken op begrafenissen wordt gegeten, maar omdat het het favoriete toetje was van Irine, kregen wij het ook te proeven. Het was een klein, vierkant koekje, dachten we. Maar eenmaal in je mond ontploft het koekje vrijwel direct en proeft het naar een soort van suikerspin. Niet per sé onze favoriet, maar een leuke avond hadden we zeker! Wat een bijzondere manier om zo kennis te maken met dit fijne gezelschap en om meer te horen over de ervaring om hier in Yazd te wonen, als lokale inwoner maar ook als expat. Wat een heerlijke avond hebben we gehad!"

Rosalie en Sarah (reisspecialist ondersteuners) april 2018