Sovjet Architectuur in Armenië

Logischerwijs zijn de meeste brutalistische bouwwerken in de Armeense hoofdstad te vinden. Bekende bouwwerken zijn Moeder Armenie, overal vanuit de stad te zien. Vroeger stond hier overigens een beeld van Stalin. Vanaf de heuvel van dit immense beeld zie je de buitenwijken van Armenie vol bekende 'sovjetflats'.  Vanad Moeder Armenie kun je naar de Cascade lopen, een serie trappen en kunstwerken om uiteindelijk in het centrum van Yerevan terecht te komen.

In het centrum vindt je ook diverse iconische gebouwen waarvan een van de bekendste het Instituut van Communicatie is. Een ander bouwwerk is Cinema Rossiya.

En dan is er natuurlijk nog de metro, misschien niet zo indrukwekkend als die van Moskou, maar zeker de moeite waard. Stap bijvoorbeeld in op de halte Republic Square, een indrukwekkend station met een betonnen bloem als ingang en rijdt een halte naar Yeritarsadakan met z'n bekende 'tube' ingang.

Ook in Gyumri, in het noordwesten van Armenie vind je een immens standbeeld van Moeder Armenie. In deze stad, vroeger Alexandropol en later Lenininakan, vindt je meer voorbeelden, waaronder een van de bekendste brutalistische bouwwerken uit de sovjettijd, de Ijzeren Fontein. Deze fontein, ontworpen door Tarkhanyan, stond bij de Universiteit van Gyumri. De hele universiteit is verdwenen tijdens de verwoestende aardbeving van 1988, en de fontein staat nu in een desolate leegte aan het einde van een woonwijk.

Armenie had in sovjettijden een bloeiende industrie, m.n. veel mijnbouw. Enkele van de bekendste industriesteden waren Vanadzor en Alaverdi. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn deze steden totaal in verval geraakt. Dit kwam m.n. doordat de toevoerslijnen verdwenen. Door het conflict met Azerbeidzjan werd de spoorlijn naar de haven van Bakoe opgeheven. En buurland Georgie raakte in conflict met Abchazie, waardoor ook daar de verbindingslijnen naar Soechoemi, Sotchi en het Russische achterland verdwenen. Opeens stond de ooit bloeiende industrie er verlaten bij.

Nog steeds zie je in deze steden enorme verlaten industriecomplexen, waarvan een groot deel staat weg te roesten. Enorm indrukwekkend om te zien is het wel.

In Alaverdi zie je ook nog enkele kabelbanen uit deze periode. De mijnindustrie was dusdanig bloeiend dat er bovenaan de canyon en hele wijk voor de arbeiders verscheen en de arbeiders konden middels een kabelbaan de Debed canyon afdalen naar de fabrieken en mijnen.

In de gehele Sovjet-Unie vond je vroeger vele kampen voor de Jonge Pioniers, een soort padvindersbeweging van de Communistische Partij. In Armenie vindt je er nog een, in compleet vervallen staat,  in de heuvels buiten Spitak. Het mooie aan dit kamp is de grote hoeveelheid sovjet-mozaieken die je hier aantreft, in het zwembad, bij de ingang en op diverse plekken verspreid over het kamp. Voor de liefhebber zeker een bezoek waard!

NIet alleen verschenen de pionierskampen waren een populaire bestemming om de vakanties door te brengen, ook sanatoria. Overal in de Sovjet-Unie, waar warmwaterbronnen waren, vond en vind je sanatoria. Vaak kregen arbeiders een week vakantie van hun werkgever om een week in een van de sanatoria door te brengen en te genieten van de heilzame baden en de frisse berglucht.

De bekendste sanatoria van Armenie vindt je in het kuuroord Jermuk, de hoogstgelegen stad van Armenie (2000 meter). Tussen de bergen vindt je hier nog steeds diverse sanatoria, waarvan enkele in compleet vervallen staat, maar anderen weer helemaal gerenoveerd en nog steeds een populaire bestemming voor mensen uit de gehele voormalige Sovjet-Unie.