Deze blog is geschreven door onze Oezbekistan- Reisexpert Anouk

Bij de eerste gedachten van Oezbekistan, zien veel mensen meteen de beroemde zijderoute-steden zoals Samarkand en Bukhara voor zich met de blauwe mozaïeken en woestijnen. Maar wil je het land echt leren kennen, dan moet je eigenlijk ook de keuken ontdekken. Eten speelt ook in dit land een centrale rol in het dagelijks leven en is diep verweven met de Oezbeekse gastvrijheid. Een tafel vol gerechten, het delen van eten met vrienden, familie of in ons geval met het team en de trots waarmee de lokale specialiteiten worden bereid, het zijn ervaringen die je reis net zo indrukwekkend maken als de prachtige madrassa’s en drukke bazaars.

Een van de eerste dingen die opvalt in de Oezbeekse keuken, is de rol van vlees. Lamsvlees staat bovenaan, maar ook rund- en soms paardenvlees worden gebruikt. Vegetarisch eten is mogelijk, maar eerlijk is eerlijk, vaak betekent een vegetarisch gerecht dat de stukjes vlees eruit zijn gehaald voor het serveren. Voor veel Oezbeken is een maaltijd zonder vlees simpelweg niet compleet. Dat zie je dan ook terug in bijna elk gerecht, van stoofschotels tot soepen. Toch zorgt de manier waarop het vlees wordt bereid zeker voor een toevoeging tot het gerecht. Wat wel opvalt, is de manier waarop het vlees wordt bereid. Vaak wordt het langzaam gegaard, gecombineerd met uien, wortel of rijst en subtiel op smaak gebracht met kruiden. Hierdoor is vlees heerlijk zacht!

Brood heeft in Oezbekistan een prominente plaats op de tafel. Bij elke maaltijd ligt er non (ook wel Lepyoshka genoemd), een rond plat brood dat in een klei oven wordt gebakken. Het resultaat is een brood met een zachte binnenkant en een knapperige korst. Het midden van het brood wordt vaak met patronen ingedrukt met een soort stempel, de chekich, waardoor ieder brood een eigen uiterlijk krijgt. Brood wordt in Oezbekistan altijd met de hand gebroken, nooit met een mes gesneden. Het delen van brood is dan ook een teken van respect en verbondenheid. Het laatste stuk brood (het midden) wordt dan ook vaak aan de oudste of wijste persoon van de groep gegeven, een teken van respect.

Tijdens de Sovjettijd kwamen veel Russische gerechten naar Oezbekistan, en veel daarvan maken nog steeds deel uit van het dagelijks menu. In restaurants en eetstalletjes zie je daarom salades met mayonaise, ingelegde groenten of zelfs borsjtsj (bietensoep). Ook kwas, de traditionele gefermenteerde drank van roggebrood, heeft sindsdien zijn plek veroverd. Deze licht bruisende drank heeft een zachte, licht zure smaak en wordt gezien als de perfecte dorstlesser. Vooral bij warme maaltijden of op hete zomerdagen is kwas nog altijd een populaire keuze.

Een gerecht dat je absoluut moet proberen, is laghman. Dit is een stevige soep met huisgemaakte noedels, groenten en vaak rund- of schapenvlees. Wij aten dit met een stukje broodje erbij, ik denk dat dit persoonlijk mijn favoriete gerecht is geweest tijdens onze reis naar Oezbekistan.
De oorsprong van dit gerecht ligt bij de Oeigoeren en andere Centraal-Aziatische volkeren, maar in Oezbekistan heeft de soep een eigen draai gekregen. De noedels worden met de hand uitgerold en uitgerekt tot lange slierten, iets wat veel oefening en kracht vergt. Het is een gerecht dat perfect past bij het klimaat en de cultuur: voedzaam en daarmee ideaal op een warme dag of juist hele koude dag.

Geen bezoek aan Oezbekistan is compleet zonder plov. Dit rijstgerecht, gevuld met wortel, ui en lamsvlees, wordt in een grote pan, de kazan, bereid. Iedere regio, soms zelfs ieder dorp, heeft zijn Geen bezoek aan Oezbekistan is compleet zonder plov. Dit rijstgerecht, gevuld met wortel, ui en lamsvlees, wordt in een grote pan, de kazan, bereid. Iedere regio, soms zelfs ieder dorp, heeft zijn eigen variant. Plov is niet zomaar een maaltijd, het is ook een sociaal gebruik: het wordt vaak in grote hoeveelheden gemaakt voor bruiloften, feesten of andere speciale gelegenheden. Tijdens onze reis hebben wij natuurlijk genoeg plov gegeten, maar deden we ook mee aan een plov-workshop. Het vlees langzaam sudderen, ondertussen de wortels hakken en later de rijst erbij doen, het is vooral het vuur en de juiste temperatuur dat een plov perfect maakt, zo leerden wij. Daarna kun je het, met wat gedeeld brood, meteen proeven, heerlijk!

De Oezbeekse keuken is geen verfijnde haute cuisine, maar dat is wat on betreft ook precies de charme. Het eten is eerlijk, vullend en veel gelinkt aan tradities. Het is gemaakt om te delen, om samen te genieten en om lekker te tafelen en te kletsen. Of u nu aanschuift in een restaurant, een hapje proeft op de bazaar of deelneemt aan een kookworkshop, u krijgt altijd een warm welkom met een glimlach.