Reisblog Montenegro door Dimsum mede-eigenaar Christel

Afgelopen augustus vertrok ik naar Montenegro, een (voor mij) nog onbekende bestemming op de Balkan. Het land heeft kilometers lange stranden met charmante baaien – maar dat is niet waar ik voor kwam. Met een oude 4x4 Lada Niva reisde ik dwars door de ongerepte binnenlanden van Montenegro en ontdekte ik een pure schoonheid van ruige natuur, grillige berglandschappen, dramatische canyons en uitgestrekte valleien. Het is wellicht een van de meest gevarieerde reisbestemmingen op de Balkan maar van massatoerisme is hier absoluut niet te spreken!

De Katuns
Katuns zijn typische Montenegrijnse zomerweiden waar herders met hun kuddes doorbrengen en al eeuwenlang dit Balkanleven leiden. Om hier te komen moesten wij de Cakorpas trotseren, gelegen op zo’n 1900 meter hoogte. Het was de hoogste pas van het voormalig Joegoslavië en een belangrijke hoofdweg die Kosovo en Montenegro met de Middellandse zee verbond. In de jaren 70 reden de Zastava's af en aan op deze weg maar tegenwoordig lijkt de weg bijna te zijn vergeten.

De slingerende wegen zijn spectaculair en de uitzichten fenomenaal. Op de Katuns, zien we herders met hun kuddes, die hier 4-5 maanden per jaar verblijven. ’s Avonds sliepen we in een tentje, die we hadden opgezet op het terrein van een herdersfamilie. We werden vriendelijk ontvangen door gastvrouw Gordana. ’s Ochtends vroeg werden we gewekt door de geur van vers gebakken brood en koffie. Een betere manier om wakker te worden is er niet, toch?!

Skadar Meer
De volgende stop en route is het Skadar Meer. Het meer ligt letterlijk op de grens van Montenegro en Albanië. Een boottocht over de voedende rivieren die het meer zo groot maken spreekt absoluut tot de verbeelding. We voeren door wilde lelies waar veel verschillende vogels broeden en foerageren. Het is een komen en gaan van aalscholvers, visdiefjes, ijsvogels, fuutjes, meerkoeten en ander drijvend grut. En ja hoor. Daar zaten ze. Twee enorme Dalmatische Pelikanen. Beschermd in haar soort. Een kleine droom om hier met ons geruisloze bootje zo dichtbij langs te mogen varen. En dan hup op de Mountainbike. Vanaf het zuiden van Kravari, noordwaarts richting naar Virpazar. Voornamelijk bergafwaarts met af en toe een pittige klim. Niet getreurd want je wordt beloond met paradijselijke uitzichten!

Bushcraft (survivalen) 
Op een eilandje in het Skadar Meer gingen we een middagje op pad met Darko en Kristijan. Zij leerden mij te overleven in de natuur met de materialen die je op dat moment voor handen hebt. Skills zoals vuur maken zonder aansteker, visgerei maken, zelf vissen vangen, prepareren en grillen, brood bakken in een gat in de grond, een onderkomen voor de nacht maken, touw knopen van plantenstengels, eetbare wortels en vruchten zoeken en ga zo maar door, zijn voor hun dagelijkse kost. We leerden zelfs hoe we een comfortabele stoel kon maken! 

Durmitor Nationaal Park
Ook een bezoek aan het Durmitor Nationaal Park mag niet ontbreken op een reis door Montenegro. Het Durmitor Nationaal Park is een populaire bestemming in Montenegro. Durmitor is net zo magisch als het klinkt. Het compacte massief wordt aan de oost- en noordzijde begrens door de immense kloof van de rivier Tara. Aan de westelijke zijde markeert de rivier Piva de grens en aan de zuidkant de kloof van de Komarnica. Daar tussenin ligt een wereld van prachtige kalkstenen pieken, bloemrijke hoge weiden en traditionele herdersdorpen.

Als je in het mooie grillige gebergte van Durmitor (Montenegro) bent dan trekken die toppen. Dan moet je er naar toe. En dat kan natuurlijk! Durmitor is een wandelparadijs bij uitstek. Naar de hoogste top Bobotov Kuk (2534 m) of de Prunas (2152m) bijvoorbeeld. Deze zien er spectaculair uit en dat zijn ze ook. De paden er naar toe, kregen de kleur zwart wat betekent dat het even flink aanpoten is om boven te komen en je er tegen moet kunnen om op van die smalle steile gravel richels te kunnen lopen.

Wij kozen de ideale hike in onze ogen omdat deze precies tussen bovengenoemde toppen door gaat, zodat je deze wel in alle pracht kunt aanschouwen. En ondertussen loop je naar het azuurblauwe Veliko Skrcko Meer (wie dit correct kan uitspreken in een keer, krijgt van mij een sticker), waar je ook nog eens een mooie plons kunt maken. Het is een rode route , niet te zwaar, niet te licht. Gewoon lekker een goeie hike van 5 uur in deze bergpracht. Niks voelt vrijer en ruimer dan hier in deze ruige boomloze bergen met her en der een dot sneeuw. Toch?

Christel in Montenegro - 2021

--

Ook op reis naar Montenegro met een oude Lada Niva? Bekijk snel onze Selfdrive Montenegro reis! 

Avontuurlijke tocht in Kosovo? In de voetsporen van Meest gevaarlijke wegen? Kijk bij onze Kosovo reis.