Beijing elektrisch rijden

Waarom voel ik me hier eigenlijk helemaal niet meer zo opgejaagd op straat? Deze gedachte komt bij me op terwijl ik slenter door de hutong-straatjes rond het Houhai Meer in het centrum van het moderne Beijing.

Zelfs wanneer ik de grote weg over wil steken om naar het meer te gaan, overvalt me een bepaalde rust. Ik krijg een grijns van een meneer in zijn zelf gepimpte rode scooter inclusief dak en zijflappen tegen de regen waarop het woord 'mijn bussie' op de zijkant is geplakt. Het schattigheidsgehalte van zijn zelfgebouwde automobiel wordt verhoogd door het feit dat ie een dikke jeansjas draagt maar wel met blote voeten op de pedalen hangt. Hij zwaait vriendelijk gedag en ik stap rustig opzij in plaats van aan de kant te springen.

Er is sinds mijn laatste bezoek aan Beijing, zeven jaar geleden, een deken van rust over Beijing komen te liggen. En ik ben er achter waarom. Scooters, drie- en vierwielers in alle soorten en maten, trekwagens, en ja zelfs een derde van de auto's zijn elektrisch. Het blijkt het resultaat van een intense Chinese campagne elektrisch rijden. Scooters mogen alleen nog maar elektrisch (en alles wat drie wielen heeft) en als je een elektrische auto aanschaft, krijg je direct een kentekenplaat. Als je een auto met fossiele brandstof koopt moet je minstens een jaar wachten. Dat zet de boel op scherp. Met gewenst resultaat.

Beijing wordt er op allerlei manieren een heel stuk vriendelijker door. De smog is duidelijk veel en veel minder. Ik loop vandaag - begin april- gewoon onder een blauwe hemel en de herrie is de stad uit. Heerlijk!

Dimsummer Christel was in Beijing, China begin april 2024